اهل ا
نویسه گردانی:
ʼHL ʼ
اهل ا. [ اَ لُل ْ لاه ] (ع اِ مرکب ) مردان متقی و پارسا : مردی از اهل اﷲ رسید و وقوف بمددی را به ایشان تلقین کرد. (انیس الطالبین ص 114). و رجوع به اهل و ترکیبات آن شود.
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
اهلاً. [اَ لَن ] (صوت ) در عربی مفعول مطلق است اهلاً و سهلاً. اهلاً و مرحباً، مأخوذ از تازی ؛ خوش آمدید. (ناظم الاطباء). اهلاًبک ، مرحباًبک ؛ ...
احلاء. [ اِ ] (ع مص ) سرمه ٔ حَلوء کشیدن . (منتهی الارب ). || شیرین کردن . || شیرین یافتن . (تاج المصادر).