باده
نویسه گردانی:
BADH
باده . [ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان همت آباد شهرستان بروجرد. در 30هزارگزی شمال خاوری بروجرد بکنار راه مالرو پیری در، به بیدکلمه در جلگه واقعست . هوایش معتدل و دارای 217 تن سکنه میباشد که بلهجه ٔ لری فارسی سخن میگویند.آبش از رودخانه و محصولش غلات و شغل مردمش زراعت و راهش مالرو میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
واژه های همانند
۷۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۵۵ ثانیه
باده پیمان . [ دَ / دِ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) باده پیما.شراب خواره . (ناظم الاطباء). رجوع به باده پیما شود.
باده پیمای . [ دَ / دِ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) باده خوار. شرابخوار. (آنندراج ) : من از رنگ صلاح آن دم بخون دل بشستم دست که چشم باده پیمایش ...
باده پرستی . [ دَ / دِ پ َ رَ ] (حامص مرکب ) بسیار می خوارگی . بسیار شراب خواری : کار صواب باده پرستی است حافظابا ما بجام باده ٔ صافی خطاب کن ...
باده فروشی . [ دَ /دِ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل باده فروش . کار فروشنده ٔ باده . || (اِ مرکب ) دکان یا محل باده فروش .
باده فرسای .[ دَ / دِ ف َ ] (ن مف مرکب ) رجوع به باده فرسا شود.
باده دادن . [ دَ / دِ دَ ] (مص مرکب ) می دادن . شراب دادن . ساقیگری : بیاد مهربانان عیش میکردگهی میداد باده گاه میخورد. نظامی .رجوع به آنن...
باده ٔ شفقی . [ دَ / دِ ی ِ ش َ ف َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شراب سرخ برنگ شفق . میرزا صائب گوید : قسم بساقی کوثر که از شراب گذشتم ز باده ٔ ...
باده ٔ لعلی . [ دَ / دِ ی ِ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شراب سرخ . (آنندراج ). می گلگون .
باده پیمائی . [ دَ / دِ پ َ / پ ِ ] (حامص مرکب ) قدح پیمائی . تعاطی اقداح . باده گساری . می گساری .
باده کشیدن . [ دَ / دِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) باده نوشیدن . باده خوردن . باده گرفتن : باده گر اندک وگر بسیار می باید کشیدگر کمان صد من بو...