بشت . [ ب ِ
/ ب ُ ] (ع اِ) پارچه ٔ پشمین قهوه ای برنگ طبیعی پشم که بمصرف تهیه ٔ لباس روستاییان و زنان میرسد. قدک اعراب بادیه که تا پایین ساق آید و زمانیکه بسیار طویل باشد بنام «زبون »
۞ خوانده میشود. ج ، بُشوت . و البسه الخولی بشتا قصرا ازرق الی رکبتیه و علیه بشت .(دزی ج
1 ص
88). || عبا یا عبای گشاد یا قطیفه ای که چون عبا بر دوش اندازند. (دزی ج
1 ص
88).