پایمال

پایمال . (ن مف مرکب ) لگدکوب . پی خسته . مَدعوس . پی سپر. خراب . (غیاث اللغات ) نیست و نابود :
سواران همی گشته بی توش و هال
پیاده زپیلان شده پایمال .

اسدی .

چه کرده ام که مرا پایمال غم کردی
چه اوفتاد که دست جفا برآوردی .

خاقانی .

|| پائین پای . صف نعال :
تارک گردونت اندر پایمال
ابلق ایامت اندر پایگاه .

انوری .

- پایمال کردن ؛ سپردن زیر پای . پاسپر کردن . پی سپر کردن . پی خسته کردن . لگدکوب کردن . له کردن در زیر پای . پامال کردن . توطؤ. توطئه . تکتکه .
بسا نام نیکوی پنجاه سال
که یک کار زشتش کند پایمال .

سعدی .

- امثال :
زور حق را پایمال کند ؛ الحکم لمن غلب . فرمان چیره راست .