پهن . [ پ َ هََ ] (ص ) پهن . عریض
: پر پهن آسمان راست چنان طوطیی
کز هوس بچگان باز کند پر، پهن .
ابوالمفاخر رازی .
چون گل سوری شده گرد و پهن
لعل تر از لاله بروی چمن .
امیرخسرو.
رجوع به پَهْن شود. || (اِ) شیری که بسبب مهربانی در پستان مادر طغیان کند. (برهان ). پَهَنَه
: پستان مثال غنچه پر از شیر شبنم است
از مهر طفل سبزه برون آیدش پهن .
آنی (یا) آبی (از جهانگیری ).