تشتخوان

تشتخوان . [ ت َ ] (اِ مرکب ) خانی را گویند که به جهت نان و طعام گذارند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سینی . مجموعه ٔ میز طعام ازرخام و مانند آن . (یادداشت مرحوم دهخدا). سینی . (لغت نامه ٔ اسدی ذیل کلمه ٔ سینی ). خوانی که بر آن طعام ونان نهند. (فرهنگ رشیدی ). و رجوع به طشتخوان شود.