اجازه ویرایش برای هیچ گروهی وجود ندارد

تشنه لب

نویسه گردانی: TŠNH LB
تشنه لب . [ ت ِ ن َ / ن ِ ل َ ] (ص مرکب ) عطشان و سوخته لب . (ناظم الاطباء) :
دوستان تشنه لب را زیر خاک
از نسیم جرعه دان یاد آورید.

خاقانی .


من گل خون به دهان آمده و تشنه لبم
بر گل تشنه ، گه ژاله هوایید همه .

خاقانی .


تشنه لب بر در دریا چو صدف
سر و تن بی سپری خواهم داشت .

خاقانی .


رطب بر خوان رطب خواری نه بر خوان
سکندر تشنه لب بر آب حیوان .

نظامی .


من آن تشنه لب غمناک اویم
که او آب من و من خاک اویم .

نظامی .


بدو گفت نابالغی کای عجب
چو مردی ، چه سیراب و چه تشنه لب .

(بوستان ).


رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت .

حافظ.


شاید که به آبی فلکت دست نگیرد
گر تشنه لب از چشمه ٔ حیوان به درآیی .

حافظ.


زینهار از آب آن عارض که شیران را از آن
تشنه لب کردی و گردان را در آب انداختی .

حافظ.


واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۵ ثانیه
شاه تشنه لب . [ هَِ ت ِ ن َ / ن ِ ل َ ] (اِخ ) یا شاه تشنه لبان . لقبی که شیعیان فارسی زبان به حضرت امام حسین علیه السلام دهند. (یادداشت ...
لب تشنه . [ ل َ ت َ / ت ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) عطشان : خاک لب تشنه ٔ خون است و ز سرچشمه ٔ دل آب آتش زده چون چاه سقر بگشایید. خاقانی .مانم ب...
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.