تمیم

تمیم . [ ت َ ] (اِخ ) ابن المعزبن بادیس الصنهاجی (422-501 هَ . ق )، از ملوک دولت صنهاجیه است وی از جانب پدر به ولایت مهدیه رسید (445 هَ .ق ) و سپس در سال 454 هَ . ق . بعد از وفات پدر پادشاه شد و در دوران سلطنت با جنگها و اختلالهای فراوانی روبرو گردید و شهرهای سوسة و صفاقس و تونس را دوباره بدست آورد و مردی رشید و با کفایت بود. علما و دانشمندان را گرامی می داشت و عنایتی خاص به ادب داشت ، و نیکو شعر می سرود. رجوع به الاعلام زرکلی ص 166 و قاموس الاعلام ترکی و کامل ابن اثیر ج 10 ص 189 و اخبار مصر و القاهره ج 1 ص 257 و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 575 شود.