تن تن . [ ت َ ت َ ] (اِ مرکب ) کنایه از نغمه و سرود. (آنندراج ). سرود و نغمه و آهنگ و ترانه . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین )
: در خانه تن مزن که ز دستان عندلیب
در هر دمت به باغچه صدجای تن تن است .
انوری (از آنندراج ).
|| وزن اجزای آواز موسیقی . (فرهنگ فارسی معین ). || از ارکان تقطیع. (فرهنگ فارسی معین ).