تیر پرتاب . [ رِ پ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تیر پرتابی . نوعی از تیر که بسیار دور می رود اما بر نشانه نمی رسد. (آنندراج ) (از ناظم الاطباء)
۞ (از غیاث اللغات ). || در بهار عجم نوشته که به معنی تیر هوائی نیز آمده . (غیاث اللغات ). تیر هوائی را نیز گویند. (ناظم الاطباء)
: چه تیر است آنکه هرگز یک خدنگم بر نشان ماند
دعای دردمندان تیر پرتاب است پنداری .
سالک یزدی (از آنندراج ).
از این جا (شاهد فوق ) مستفاد می شود که همان تیر هوائی است چنانکه گفته اند. (آنندراج ). رجوع به ماده ٔ بعد شود.