چپق

چپق . [ چ ُ پ ُ] (ترکی ، اِ) ۞ یک نوع حقه ای که در آن توتون ریخته و لوله ای بآن وصل نموده و بر روی توتون آتش گذاشته جهت گرفتن دود بکشند. (ناظم الاطباء). آلتی است برای کشیدن دود، دارای دسته ای که میانش سوراخ است و وصل به سر چپق ، که عموماً ظرف گلی پخته است ، میشود و یک طرف آن ظرف متصل به دسته و درطرف دیگر توتون ریخته آتش میدهند تا بتدریج سوزد و دود دهد. (فرهنگ نظام ). سبیل گونه ای دارای سر و چوب که توتون در آن کرده ، مثل سیگار و قلیان کشند. آلتی چون پیپ و سبیل مخصوص کشیدن توتون . نوعی پیپ . قسمی سبیل . آلت کشیدن نوعی توتون که بیشتر روستائیان و عوام الناس بدان وسیله تدخین کنند. || لغتی آذری مصحف چوبک فارسی (مصغر چوب )؛ بمعنی چوب تر نازک . ترکه . شاخه ٔ راست و جوان و تر. چوب . چوبک . چوب خرد.