حاجب . [ ج ِ ] (اِخ ) علی بن قریب
۞ معروف بحاجب بزرگ یکی از بزرگان امراء سلطان محمود غزنوی پس از وفات سلطان محمود در سنه ٔ
421 هَ. ق . وی امیر ابواحمد محمد پسر کوچک و ولی عهد سلطان محمود را در غزنین بتخت سلطنت نشانید و سلطان مسعوددر آن وقت به اصفهان بود و ما بین دو برادر کار بمنازعت کشید. سلطان مسعود روی بغزنه آورد چون بهرات رسید حاجب بزرگ اعیان لشکر را بموافقت سلطان مسعود بازداشت و سلطان محمد را خلع کرد و در قلعه ٔ کوهتیز من توابع غزنه محبوس کرد و در سوم ذی القعده سنه ٔ
421 درهرات بخدمت سلطان مسعود پیوست و در همان روز به فرمان سلطان مسعود او و برادرش حاجب منکیتراک را گرفته بزندان فرستادند و کان آخر العهد بهما. رجوع به تاریخ بیهقی چ فیاض ص
1 و
4 و
7 و
8 و
11 تا
13 و
18 و
50 تا
52 و
55 تا
62 و
70 و
76 و
82 و
94 و
160 و
332و
570 چهارمقاله ٔ عروضی ، چ قزوینی ص
161 و
162 و طبقات ناصری چ کلکته ص
12 و رجوع به علی بن قریب شود.