حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن قلاوون صالحی ملک ناصربن ناصر (735 - 762 هَ . ق .). نامش قماری بود و چون به تخت نشست خود را حسن نامید. پس از برادرش مظفر در رمضان 748 هَ . ق . به تخت نشست و در 752 هَ . ق . معزول شد و سپس در 755 هَ . ق . دوباره روی کار آمد ومدرسه ٔ رمیله را بساخت و ناتمام بود که در 762 هَ .ق . به دست یلبغا کشته شد و پسر برادرش ، محمد منصور،پسر مظفر به جایش نشست . (دررالکامنة ج 2 صص 39-40).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۲.۱۴ ثانیه
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن سرور نشاوی بن خطیب الحدیثه . متولد 736 هَ . ق . فقیه زاهد بود و در رمضان 800 هَ . ق . درگذشت . (دررالکامنة ج ...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن سلیمان صرخدی خطیب . در رجب 701 هَ . ق . در قاهره درگذشت . (دررالکامنة ج 2 ص 24).
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن سنجر مسکنی مدنی ، وزیر طفیل بن منصور، امیر مدینه بود ودر 748 هَ . ق . درگذشت . (دررالکامنة ج 2 صص 24-25).
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن شبیب معمری . رجوع به حسن معمری شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن شجاع ضریر، شاگرد ابن فارس . در ربیعالاول 636 هَ . ق . متولد و در شوال 709 هَ . ق . درگذشت . (دررالکامنة ج 2 ...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن عبدالرحمان . رجوع به حسن یازوری شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن عبدالعزیز. رجوع به حسن مرغینانی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن عبدالکریم . رجوع به حسن فتال شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن عبداﷲ. رجوع به حسن علیاری شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن عمر. رجوع به حسن مراکشی شود.