حلال
نویسه گردانی:
ḤLAL
حلال . [ ح ِ ] (ع اِ) مرکبی است زنان را. || متاع پالان شتر.(منتهی الارب ). متاع الرحل . (اقرب الموارد). || گروهی از مردم که بجایی فرودآمده باشند. || ج ِ حُلَّه . (منتهی الارب ). رجوع به حلة شود.
واژه های همانند
۴۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
هلال بن یحیی . [ هَِل ِ ن ِ ی َح ْ یا ] (اِخ ) از فقهای حنفی و اهل بصره بود. او را در شروط و احکام وقف کتابی است . درگذشت او را به سال 245 ...
هلال بن اسعر. [ هَِ ل ِ ن ِ اَ ع َ ] (اِخ ) ابن خالد المازنی . شاعرمشهور دوره ٔ اموی . مردی شجاع و جنگی بود. عمری درازیافت و مدتی از عمر خود ر...
هلال بن امیة. [ هَِ ل ِ ن ِ اُ م َی ْ ی َ ] (اِخ ) یکی از سه تن است که در غزوه ٔ تبوک از جنگ خودداری کردند و سپس به توبه آمدند و حق تعالی ...
هلال بن وصیف . [ هَِ ل ِ ن ِ وَ ] (اِخ ) از عربی نویسان صدر اسلام . او راست : کتاب الروح المتلاشیة، کتاب تفسیر ما قالته الشیاطین لسلیمان . (ابن...
جبل بنی هلال . [ ج َ ب َ ل ِ ب َ هَِ ] (اِخ ) این کوه در حوران از سرزمین دمشق است و قریه های بسیاری از توابع آن است و از جمله ٔ آنها قریه ا...
حره ٔ بنی هلال . [ ح َرْ رَ ی ِ ب َ هَِ ] (اِخ ) موضعی به بُرَیک در طریق یمن تهامی ، از آن سوی ضنکان ، منسوب به هلال بن عامر. (معجم البلدان ...
بدرالدین هلال . [ ب َ رُدْ دی هَِ ] (اِخ ) اتابکی سلطان شبلی راداشت و در کرمان بدست دولتشاه که از طرف شاه شجاع به این شهر آمده بود تا ...
نخله ٔ بنی هلال . [ ن َ ل َ / ل ِ ی ِ ب َ هَِ ] (اِخ ) نام موضعی است در راه مکه ، و آن نخلستانی است از شکرستان ، و بنی هلال قبیله ای است از ...
ابراهیم بن هلال . [ اِ م ِ ن ِ هَِ ](اِخ ) ابواسحاق ابراهیم بن هلال بن ابراهیم بن زهرون ۞ بن حبون حرانی ، معروف به صابی . ادیب و شاعر، کات...