خانه ٔ چشم

خانه ٔ چشم . [ ن َ / ن ِ ی ِ چ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چشم خانه . حدقه ٔ چشم . لخج . (منتهی الارب ) :
کی دگر از خانه ٔ چشمم قدم بیرون نهی
ز استانت بردم آنجا خاک دامنگیر را.

کلیم (از آنندراج ).

پیام دیده ام ای اشک تر بخواب رسان
بیا و خانه ٔ چشم مرا به آب رسان .

معصوم کاشی (از بهار عجم ).