خرء
نویسه گردانی:
ḴRʼ
خرء. [ خ ُرْءْ ] (ع اِ) حدث مردم . (مهذب الاسماء). چلغوزه . فضله ٔ مرغ و آدمی و سگ و جز آن . (یادداشت بخط مؤلف ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ج ، خروء، خرآن .
- خرء حمام ؛ فضله ٔ کبوتر. (یادداشت بخط مؤلف ).
- خرء عصافیر ؛ فضله ٔ گنجشک . (یادداشت بخط مؤلف ).
- خرء کلب ؛ گه سگ . (یادداشت بخط مؤلف ).
واژه های همانند
۱۰۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
عشوه خر. [ ع ِش ْ وَ / وِ خ َ ] (نف مرکب ) خریدار عشوه . طالب عشوه . و رجوع به عشوه خریدن شود : گر دهد خصم خواب خرگوشت مصلحت را بخر که عشوه ...
خر عتابی . [ خ َ رِ ع َت ْ تا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حمار زرد. زرد. زَبیرة ۞ . حمارمخطّط. (قفطی ). || در آنندراج آمده : الاغی بوده که مردی ...
خر گرفتن . [ خ َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) کسی را احمق فرض کردن . (آنندراج ) (غیاث اللغات ).
خر گزنده . [ خ َ رِ گ َ زَ دَ / دِ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خری که عادت بگاز گرفتن دارد. (یادداشت بخط مؤلف ). حمار عاقور. (منتهی الارب ).
خر تاختن . [ خ َ ت َ ] (مص مرکب ) خر دوانیدن . خر را با دویدن بحرکت درآوردن : چه تازی خر به پیش تازی اسپان گرفتاری بجهل اندر، گرفتار.ناصرخس...
پیره خر. [ رَ / رِخ َ ] (اِ مرکب ) پیرخر. خرپیر. خر بسیار سالخورده .
خان خر. [ ن ِ خ َ ] (اِ مرکب ) کاروانسرای را گویند و آن را خان نیز نامند. (فرهنگ جهانگیری ).
خر آوردن . [خ َ وَ دَ ] (مص مرکب ) اصطلاحی است قاب بازان را و آن خر نشستن قاب است و کنایه از بد آوردن نیز می باشد.
کنگر خر. نام هاى دیگر: شکاعى- چرخه- چرخله- خار زن بابا- بوقناق- شوکة البیضا. Onoporde- Onoporde acanthe- Chardon aux nes- Argentine thistle- .Wild art...
تایه خر . به معنی الاغ جوان و الاغ که چهار تا پنج سال سن داشته باشد لهجه پارسی غور