خوارة
نویسه گردانی:
ḴWAR
خوارة. [ خ َوْ وا رَ ] (ع اِ) دبر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ، خور. || خرمابن بسیاربار. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ، خور. || (ص ) مؤنث خَوّار. ضعیف . نرم . (یادداشت بخط مؤلف ) : و له لحماحم اغصان خضر مربعة خوارة. (ابن البیطار).
واژه های همانند
۵۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۹ ثانیه
گیاه خواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مركب ) رجوع به گیاه خوار شود.
گوشت خواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) گوشت خوار. گوشت خور : چنانکه چو گوییم حیوان ، هم ستوران گیاه خوار و هم ددگان گوشتخواره ... همه گ...
مردم خواره . [ م َ دُ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) مردم خوار. مردم خور. رجوع به مردم خوار شود : باز آمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنم وین چ...
میراث خواره . [ خوا / خا رَ / رِ] (نف مرکب ) میراث خوار. میراث خور. میراث بر. وارث . ارث بر. (از یادداشت مؤلف ). رجوع به میراث خوار شود.
سنگ خاره . [ س َ گ ِ رَ / رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نوعی از سنگ سخت است . (آنندراج ). سنگی صلب و سخت . (ناظم الاطباء). سنگ خارا : این کع...
خاره کوه . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کوهی که از جنس سنگ خاره باشد. || کنایه از محکمی و صلابت است : پس و پیش را کرد چون خاره کوه برانگیخت ...
رایگان خواره . [ ی ْ / ی ِ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) رایگان خوار. مفتخوار. گدا. ج ، رایگان خوارگان : نپیچم سر از رایگان خوارگان مگر بی زبانان ...
دندان خاره . [ دَ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) خلال . مسواک . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مسواک و دندان آپریز شود.
خاره خفتان . [ رَ / رِ خ ِ ] (اِ مرکب ) ظاهراً خفتانی که از جنس خاره (یعنی پارچه ٔ ابریشمین که در خاره گذشت ) باشد : نشستند بر تازی تیزجوش ه...
خاره کابوسک . [ رَ / رِ س َ ] (اِ مرکب ) غوره ای که از خرما پاره و خشک شده باشد، شیسف . (مهذب الاسماء).