درخش
نویسه گردانی:
DRḴŠ
درخش . [ دُ رُ ] (اِخ ) نام آتشکده ای است در شهر ارمینه ، و بانی آن آتشکده راس مجوسی بوده و آنرا رأس البغل گویند و درهم بغلی منسوب به اوست ، و گویند شهر ارمینه و شیرازرا نیز او بنا کرده است . (از برهان ). نام آتشکده ای است که در شهر ارمینه مردی پارسی ساخته ، و در جهانگیری گوید: او بانی ارمینه و آتشکده ٔ درخش و شهر شیرازبوده او را رأس البغل اعراب لقب داده اند و درهم بغلی به او منسوب است . (آنندراج ). اما ظاهراً کلمه مصحف آذرجشنس = آذرگشنسب است ، و شهر ارمینه مصحف ارمیه ، و شهر شیراز، مصحف شیز. (از حاشیه ٔ برهان چ معین ).
واژه های همانند
۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
درخش . [ دَ رَ / دُ رَ / دُ رُ ] (اِ) درفش . روشنی . روشنایی .تابش . فروغ و روشنی هر چیزی . (از برهان ). روشنی . (غیاث ). تابندگی . (آنندراج ). شعشع...
درخش . [ دَ خ ُ ] (ص ) درخور. لایق . سزاوار. || (اِ) شوق . اشتیاق . (برهان ). رجوع به درخوش شود.
درخش . [ دُ رُ ] (اِخ ) نام دهی است از ولایت قاین و قهستان و در آنجا گلیم را خوب می بافند. (برهان ) (آنندراج ). قریه ای از خره ٔ شاخن در قاین...
درخش . [ ] (اِ)در فرهنگ اسدی چ پاول هورن به معنی دو گونه آورده می نویسد : دو گونه بود چون شیخ ، منجیک گفت :ریش درخشت بچشم آید ارزان هم...
درخش کردن . [ دُ / دَ رَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) برق زدن . (یادداشت مرحوم دهخدا): برقت السماء؛ درخش کرد آسمان . (زمخشری ).
پیکران درخش . [ پ َ / پ ِ ک َن ِ دِ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از ستاره های آسمانی باشد. (برهان ) صاحب انجمن آرا و هم صاحب آنندراج آ...