دریای نیل . [ دَرْ ی ِ ] (اِخ ) رود نیل ، و آن دو شعبه دارد، نیل ازرق (آبی ) و نیل ابیض (سفید)
: بزد مهره بر کوهه ٔ ژنده پیل
زمین جنب جنبان چودریای نیل .
فردوسی .
سپهدار قارن چو آشفته پیل
زمین کرده از خون چو دریای نیل .
فردوسی .
که شاپور گرد است با زور پیل
به بخشندگی همچو دریای نیل .
فردوسی .
بزد نای روئین ابرپشت پیل
جهان شد زلشکر چو دریای نیل .
فردوسی .
به بالای سروست و با زور پیل
به بخشش به کردار دریای نیل .
فردوسی .
ژنده پیلان کز در دریای سند آورده ای
سال دیگر بگذرانی از لب دریای نیل .
فرخی .
رجوع به نیل در ردیف خود شود.