دف ء

دف ء. [ دِف ْءْ ] (ع اِ) شدت گرما.(منتهی الارب ). نقیض شدت سرما. (از اقرب الموارد). ج ، أدفاء. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || ناخوشی . (منتهی الارب ). || شیر و پشم و بچه ٔ ستور و مانند آن که نفع گیرند از وی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد): و الانعام خلقها لکم فیها دف ء و منافع و منها تأکلون . (قرآن 5/16)؛ و انعام را برای شما آفرید که در آنها «دف ء» است و منافعی ، و از آنها می خورید. || آنچه بدان پوشش نمایند ازپشم و صوف و مانند آن . (منتهی الارب ). آنچه بدان گرم شوند از لباس و خیمه و بساط. (ترجمان القرآن جرجانی ). آنچه گرم کند از پشم و پشم شتر. (از اقرب الموارد). پشم ستور و مانند آن که از وی نفع یابند و گرم شوند در سرما. (یادداشت مرحوم دهخدا). || دهش . (منتهی الارب ). عطیه . (ذیل اقرب الموارد از لسان ). || پس برده ٔ دیوار. (منتهی الارب ). پس رده ٔ دیوار. (ناظم الاطباء). «کن » و پناهگاه دیوار. (از اقرب الموارد): اقعد فی دف ء هذا الحائط؛ در پناه این دیوار بنشین . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ).