راست رفتن . [ رَ ت َ ] (مص مرکب ) مستقیم رفتن . انحراف نگزیدن .راه راست در پیش گرفتن . مقابل کج رفتن
: هر کو برود راست نشسته است بشادی
وآنکو نرود راست همه مرده همی ریش .
رودکی .
ترا گردن در بسته به بیوغ
و گرنه نروی راست باسپار.
لبیبی .
خوش میرود این پسر که برخاست
سروی است چنانکه میرود راست .
سعدی .
ما راست رویم
۞ لیک تو کج بینی
رو چاره ٔ دیده کن رها کن ما را.
؟
تا شدم خویگر به رفتن راست
چرخ کجرو به کشتنم برخاست
راست نتوان سوی بلندی رفت
راستی مانع ترقی ماست .
ملک الشعراء بهار.