روا شدن

روا شدن . [ رَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) برآمدن . مَقْضی ّ شدن . برآورده شدن . نُجْح . نَجاح . (دهار). رجوع به روا و روا گشتن و روا کردن شود :
صد بندگی شاه ببایست کردنم
از بهر یک امید که از وی روا شدم .

ناصرخسرو.

خاقانی عیدآمد ز خاقان بیمن خود
هر کار کز خدای بخواهد روا شود.

خاقانی .

گر وعده ٔ وصال تو جانا روا نشد
باری مرا سفید شد از انتظار چشم .

ازهری هروی .

- روا شدن حاجت و تمنا ؛ کنایه است از برآمدن حاجت و تمنا. (از آنندراج ) :
دنیا به قهر حاجت من می روا کند
از بهر آنکه حاجت دینی روا شدم .

ناصرخسرو.

ازخدمت تو حاجت شاهان روا شود
تا هست کعبه ، کعبه ٔ شاهان در تو باد.

مسعودسعد.

این دم شنو که راحت از این دم شود پدید
اینجا طلب که حاجت از اینجا شود روا.

خاقانی .

|| جاری شدن . نافذ شدن . مجری گشتن . رجوع به روا و روا کردن شود :
جادوکی بند کرد و حیلت بر ما
بندش بر ما برفت و حیله روا شد.

معروفی .

|| رواج . (دهار). رواج یافتن . رونق پیدا کردن .
- روا شدن متاع و گرمی بازار ؛ کنایه است از رواج یافتن متاع و گرمی بازار. (از آنندراج ) :
تا گشت خریدار هنر رأی بلندش
بازار هنرمندان یکباره روا شد.

مسعودسعد.

|| جواز. (دهار). مجاز شدن . جایز شدن . || حلال شدن . (ناظم الاطباء). مباح شدن .