زبیر. [ زَ ] (اِخ )
۞ جایی در بادیه نزدیک ثعلبیه . (از تاج العروس ). نام موضعی است نزدیک ثعلبیه . شاعری در ضمن یک بیت از اشعاری که درباره ٔ ثعلبیه
۞ سروده آنرا آورده ، آن بیت چنین است :
اذاما سماء بالدناح تخایلت
فانی علی ماء الزبیر اشیمها.
(از معجم البلدان ).