ساهر. [ هَِ ] (ع ص ) بیدار. مقابل نائم . (اقرب الموارد) (منتهی الارب )
: هر که شب ساهر شود پژمرده گردد بامداد
وین گل پژمرده چون ساهر شود زاهر شود.
منوچهری .
چون چشم ِ بخت و دولت بیدارت
نبود ستاره ٔ سحری ساهر.
سوزنی .
|| لیل ساهر؛ شب ِ بیداری . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).