سپید. [ س َ / س ِ ] (ص ) اسپید. اسفید. سفید. سپی . اوستا «سپئتا» ۞ (سپید)، پهلوی «سپت » ۞ ، شکل جنوب غربی «سئتا» ۞ از «ست » ۞ ، ارمنی عاریتی...
پی سپید. [ پ َ / پ ِ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) شوم قدم . (غیاث ). عقب . (حبیش ) (مهذب الاسماء).
کف سپید. [ ک َ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) کف سفید. رجوع به کف سفید شود.
راه سپید . (فارسی -تاجیکی ) ، سفر خوش ، سفر بخیر .
روز سپید. [ زِ س ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) روز سفید. کنایه از روز خوش . (از آنندراج ).
سپید شدن . [ س َ / س ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) رنگ سپید بر چیزی عارض شدن . برنگ سپید درآمدن . || کنایه از ظاهر شدن و آشکار گشتن . (برهان ) (غیاث )...
چشم سپید. [چ َ / چ ِ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) رجوع به چشم سفید شود.