گفتگو درباره واژه گزارش تخلف شورة نویسه گردانی: ŠWR شورة. [ ش َ رَ ] (ع اِ) ۞ صمغالاسرار. نام درختی است که در سواحل دریای حجاز روید و شبیه به درخت غار است و میوه ٔ آن سبزرنگ و به بلاذر ماند. (از ترجمه ٔ ابن البیطار لکلرک ج 2 ص 352 مفردات عربی ابن البیطار ص 74). واژه های قبلی و بعدی واژه های همانند ۳۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه واژه معنی شوره دشت شوره دشت . [ رَ / رِ دَ ](اِ مرکب ) صحرای شوره زار. دشت شوره زار : ندیدند کس را کز آن شوره دشت به مأواگه خویشتن بازگشت .نظامی . شوره دل شوره دل . [ رَ دِ ] (اِخ ) دهی از دهستان ملایعقوب بخش مرکزی شهرستان سراب است و 466 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4). شوره گر شوره گر. [ رَ / رِ گ َ ] (ص مرکب ) کسی که شوره می سازد. (ناظم الاطباء). شوره سر شوره سر. شوره سر یا سبوره pitiriasis capitis با پوسته‌ریزی پوست سر مشخص می‌شود که همراه با خارش و گاهی اوقات همراه با قرمزی ودلمه می‌باشد. شوره سر نو... شوره ناک شوره ناک . [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) شوره دار. دارای شوره . (ناظم الاطباء): سبخة؛ زمین شوره ناک . (منتهی الارب ) : تن ما یکی خانه دان شوره ناک که... گل شوره گل شوره . [ گ ِ ل ِ رَ / رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زمین شوره زار.زمینی که زراعت ندهد. نمکزار. شوره زار : در گل شوره دانه افشانی برنیارد مگ... شوره گز شوره گز. [ رَ / رِ گ َ ] (اِ مرکب ) ۞ شوره گژ. (یادداشت مؤلف ). نوعی از درخت گز باشد. (برهان )(فرهنگ فارسی معین ). قسمی از گز. (ناظم الاطبا... شوره قاع شوره قاع . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) شوره زار. شوره زمین : نه روشن دلی آید از تیره اصلی نه نیلوفری روید از شوره قاعی .خاقانی . آب شوره آب شوره . [ ب ِ رَ / رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که با شوره ٔ قلمی خنک شده باشد. شوره ستان شوره ستان . [ رَ / رِ س ِ ] (اِ مرکب ) شورستان : نیست عجب گر شود از کلک توشوره ستان دل من بوستان . خاقانی .چون زی مدینه آمده مهد رفیع توز اب... تعداد نمایش: 10 20 50 100 همه موارد « قبلی ۱ صفحه ۲ از ۴ ۳ ۴ بعدی » نظرهای کاربران نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست. برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید. ورود