صاحب
نویسه گردانی:
ṢAḤB
صاحب . [ ح ِ ] (اِخ ) ابن حاتم فرغانی . وی در سفری که به حج رفت به بغداد شد و در آنجا حدیث گفت . علی بن عمر کسکری از وی حدیث کند. (تاریخ بغداد ج 9 ص 344).
واژه های همانند
۲۵۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۰ ثانیه
صاحب الشامة. [ ح ِ بُش ْ شا م َ ] (اِخ ) رجوع به حسین بن ذکرویه شود.
صاحب الشامة. [ ح ِ بُش ْشا م َ ] (اِخ ) رجوع به محسن بن ابراهیم بن هلال شود.
صاحب الشقاق . [ ح ِ بُش ْ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به محمدبن اسحاق شود.
صاحب الرمان . [ح ِ بُرْ رُم ْ ما ] (اِخ ) رجوع به زیدبن اسید شود.
صاحب الزمان . [ ح ِ بُزْ زَ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) در کشاف اصطلاحات الفنون گویدکه در اصطلاحات صوفیه است که صاحب الزمان و صاحب الوقت و صاحب ...
صاحب الزمان .[ ح ِ بُزْ زَ ] (اِخ ) لقب محمدبن الحسن العسکری ، امام دوازدهم شیعیان ، مهدی منتظر. رجوع به مهدی شود.
صاحب الدعوة. [ ح ِ بُدْ دَع ْ وَ ] (اِخ ) لقب ابومسلم مروزی خراسانی . رجوع به ابومسلم مروزی شود : کجاست ضرب تبرزین صاحب الدعوةکجاست احمد زن...
صاحب الدولة. [ ح ِ بُدْ دَ ل َ ](اِخ ) لقب ابومسلم خراسانی . رجوع به ابومسلم شود.
صاحب الحقنة. [ ح ِ بُل ْ ح ُ ن َ ] (اِخ ) لقب ابوالحسین بن کشکرایا. قفطی در تاریخ الحکما او را بدین لقب یاد کرده ودر عیون الانباء گوید وی طبیبی...
صاحب الحمار. [ ح ِ بُل ْ ح ِ ] (اِخ ) رجوع به ابویزید مخلدبن کیداد شود.