صلیب . [ ص َ ] (اِخ ) خط چهارگوشه که از تقاطع خط محور و معدل النهار در فلک عندالذهن فرض کرده میشود. (غیاث اللغات ). شکلی که از تقاطع خط محور و خط استوا در فلک پدید آید و آنرا صلیب افلاک نیز گویند و صلیب اکبر نیز نامند و در مؤید گفته تقاطع میل شمالی و تقاطع میل جنوبی و تقاطع فلک تدویر را نیز توان گفت . (از کشاف اصطلاحات الفنون )
: تا بصفت بود فلک صورت دیرعیسوی
محور خط استوا شکل صلیب قیصری .
خاقانی .