طاوس
نویسه گردانی:
ṬAWS
طاوس . [ وو ] (اِخ )یکی از سرداران عظیم الشأن دوره ٔ تیموری ، که بر امیرتیمور یاغی شد، و در سال 797 هَ . ق . به امر و فرمان آن صاحبقران بقتل رسید. (حبیب السیر ج 2 ص 150).
واژه های همانند
۶۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
خروس طاووس دم . [ خ ُ س ِ طا دُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) صراحی .
خروسان طاووس دم . [ خ ُ ن ِ دُ ] (ترکیب وصفی ) کنایه از صراحیهای شراب . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء).
علی طاووس الحرمین . [ع َ ی ِ سُل ْ ح َ رَ م َ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمدبن طرطوسی حرمی . مکنی به ابوبکر و مشهور به طاووس الحرمین . از علمای قرن...