طلعة

طلعة. [ طُ ل َ ع َ ] (ع ص ) نفس طُلعة؛ نفس سخت گیرنده ٔ چیزی و تفحص کننده ٔ آن و مایل بهوا. (منتهی الارب ). بسیار واقف بر چیزی . (منتخب اللغات ). || امراءة طلعة خباءة؛ زن بسیار خویشتن را نماینده و پنهان شونده . (منتهی الارب ). زنی ظاهرشونده و خویشتن را نماینده . زن بسیار خویشتن نماینده و نهان شونده . (منتخب اللغات ). زن که خود را بسیار بمردان نماید. ضد خباءة. امراءة طلعة و قبعة؛ زن که گاهی نهان گردد و گاهی پیدا (طلعة و قُبعة هر دو با یکدیگر و توأم استعمال شوند). (منتهی الارب ). زنی که سر پیش کند و باز کند. (مهذب الاسماء).