عطار
نویسه گردانی:
ʽṬAR
عطار. [ ع َطْ طا ] (اِخ ) لقب محمدبن حسین عطار حلبی دمشقی ، ریاضیدان قرن سیزدهم هجری است . وی به سال 1177 هَ . ق . در دمشق متولد شد. سپس به ازهر رفت و به سال 1243 هَ . ق . به مرض طاعون در دمشق درگذشت . او را لقب «ممرس » بود و در علوم ستاره شناسی و حساب و ریاضیات دست داشت . از جمله ٔ آثار اوست : رساله ٔ حساب المیاه . رساله ٔ الرمی بالقنبرة و الطوب .رساله ٔ فن القبان . (ازالاعلام زرکلی از روض البشر).
واژه های همانند
۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
اتار.[ اَت ْ تا ] (اِ) رشته ٔ کمند. رجوع به اَتَر شود.
اتآر. [ اِت ْ ] (ع مص ) اِتآر بصر؛ تیز نگریستن . (تاج المصادر بیهقی ). || در پی کسی نگران ماندن . || زدن کسی را بچوب دستی و عصا.