عمر
نویسه گردانی:
ʽMR
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن شَبّةبن عُبیدةبن ریطه ٔ نمیری بصری ، مکنی به ابوزید. شاعر، راویة و مورخ قرن سوم هجری . رجوع به ابوزید(عمربن شبةبن ...) و مآخذ ذیل شود: الاعلام زرکلی چ 2 ج 5 ص 206، ارشاد الاریب ج 6 ص 48، تهذیب التهذیب ج 7 ص 460، فوات الوفیات ج 1 ص 378 و بغیةالوعاة ص 361.
واژه های همانند
۵۳۰ مورد، زمان جستجو: ۳.۰۵ ثانیه
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن احمدبن علی . مشهور به ابن خدر. رجوع به عمر هلالی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن احمدبن علی شماع . ملقب به زین الدین . رجوع به عمر شماع شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن احمدبن عمر. مشهور به ابن سریج . رجوع به عمر شافعی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمد. ملقب به نعیمی . رجوع به عمر خربوتی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمد بلبیسی . ملقب به سراج الدین . رجوع به عمر بلبیسی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن احمدبن هبةاﷲبن محمدبن هبةاﷲبن احمدبن یحیی بن زهیربن هارون بن موسی بن عیسی بن محمدبن ابی جراده ٔ عقیلی حلبی ح...
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن احمد ادلبی . مشهور به عنز. رجوع به عمر عنز شود.
عمر. [ ع ُ م َ ](اِخ ) ابن احمد خرمی حموی . رجوع به عمر حموی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن احمد عینتابی . رجوع به عمر عینتابی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن ادریس . رجوع به عمر ادریسی (ابن ادریس ...) شود.