عوفی

عوفی . [ ع َ ] (اِخ )محمدبن محمدبن علی بن عطیه ٔ عوفی اسکندری عاتکی ، مکنی به ابوعلی و ملقب به شمس الدین . وی از نسل عبدالرحمان بن عوف بود. از فقیهان شافعی و متصوف بشمار میرفت .بسال 818 هَ . ق . در اسکندریه متولد شد و به مکه و یمن و هند مسافرت کرد و به مصر بازگشت ، سپس در یکی از نواحی دمشق سکونت نمود و بسال 906 در آنجا درگذشت .او راست : 1 - ابتغاءالقربة باللباس و الصحبة. 2 - الحجة الراجحة فی سلوک المحجة الواضحة. 3 - کشف البیان عن صفات الحیوان . و نیز دیوانی در هشت جزء دارد. (از الاعلام زرکلی از شذرات الذهب و الکواکب السائرة).