غطاس . [ غ َطْ طا ] (ع اِ)
۞ مرغی است که به غواص معروف است . (المنجد). مرغی سیاه مانند مرغابی است ، در آب فرورود و ماهی گیرد و خورد و آن را غواص نیز گویند. صاحب حیاة الحیوان اشتباهاً آن را قرلی دانسته است . (صبح الاعشی ج
2 ص
69). || (ص ) آنکه در ته دریاشود بیرون آوردن اصداف و جواهر را. غواص . گهرچین .