فرجاء

فرجاء. [ ف َ ] (ع ص ) مؤنث اَفْرَج و آن کسی است که دو سرین وی از بزرگی به هم نپیوندد. (از اقرب الموارد). کسی است که به هم نمیرسد دو طرف نشستنگاه او به واسطه ٔ بزرگی . (شرح قاموس ). || آنکه شرم جای او پیوسته منکشف باشد. (منتهی الارب ). کسی است که همیشه در نشستن عورت او گشاده است . (شرح قاموس ). و رجوع به افرج شود.