فرس
نویسه گردانی:
FRS
فرس . [ ف َ ] (ع مص ) فروکوفتن و شکستن استخوان گردن شکار را. (منتهی الارب ). شکستن شیرگردن شکار خود را. فرس در اصل بدین معنی است و سپس در اثر کثرت استعمال به معنی قتل به طور کلی به کار رفته است . و در ذبح حیوان این عمل نهی شده است . (از اقرب الموارد). || شکار افکندن شیر و کشتن به هر طور که باشد. || پیوسته خوردن خرمای فراس را. (منتهی الارب ). ادامه دادن بر خوردن فراس . (اقرب الموارد). || چرانیدن فرس را. (منتهی الارب ). چریدن گیاه فِرْس را. (از اقرب الموارد).
واژه های همانند
۳۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
فرس النیل . [ ف َ رَ سُن ْ نی ] (ع اِ مرکب ) اسب آبی . رجوع به اسب آبی شود.
فرس ثانی . [ ف َ رَ س ِ ] (اِخ ) نام صورت چهاردهم از صور نوزده گانه ٔ شمالی فلک درنظر قدما. (مفاتیح از یادداشت مؤلف ). ابوریحان فرس ثانی را...
فرس اعظم . [ ف َ رَ س ِ اَ ظَ ] (اِخ ) یکی از صورشمالی فلک که به شکل اسبی توهم شده و یکصد و چند ستاره در آن رصد شده که سه از قدر دوم و ...
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
فرس نهاده . [ ف َ رَ ن ِ / ن َ دَ/ دِ ] (ن مف مرکب ) مغلوب و شکست خورده : دوران که فرس نهاده ٔ تست با هفت فرس پیاده ٔ تست . نظامی .رجوع به ف...
فرس نهادن . [ ف َ رَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب )کنایه از مغلوب شدن و عاجز آمدن . (برهان ). مرادف فرس افکندن . (آنندراج ). رجوع به فرس و فرس نه...
فرس طنبور. [ ف َ رَ س ِ طَم ْ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خرک طنبور. رجوع به معانی فرس شود.
فرس متوسط. [ ف ُ س ِ م ُ ت َ وَس ْ س ِ ] (اِخ ) زبان پهلوی است .(یادداشت به خط مؤلف ). رجوع به فارسی میانه شود.
تاریخ فرس . [ خ ِ ف ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به تاریخ قدیم و تاریخ یزدگردی شود.
فرس افگندن . [ ف َ رَ اَ گ َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از ناتوان و مغلوب گردانیدن . (آنندراج ). عاجز ساختن . (غیاث ). به قیاس ربودن مهره ٔ اسب حر...