فلک
نویسه گردانی:
FLK
فلک . [ ف َ ل َ ] (اِ) آلتی چوبین که تسمه ای در وسط آن قرار داده کف پای بی ادبان و مجرمان را بدان بسته چوب زنند. (فرهنگ فارسی معین ). دو سرتسمه به چوب متصل است و برای چوب زدن پای مجرم را میان تسمه و چوب قرار داده و چوب را میگردانند تا تسمه دور آن بپیچد و پای را محکم نگه دارد، آنگاه شخص دیگر با چوب بر کف پای مجرم زند. رجوع به فلکه شود.
واژه های همانند
۱۴۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
فلک روب . [ ف َ ل َ ] (نف مرکب ) فلک روبنده . فلک پایه . والامقام . (فرهنگ فارسی معین ).
فلک رای . [ ف َ ل َ ] (ص مرکب ) آنکه اندیشه و رایش به بلندی فلک است . بلندفکر. بلنداندیشه . (یادداشت مؤلف ). آنکه تدبیرش همسان تدبیر آسمان ...
فلک تاج . [ ف َ ل َ ] (ص مرکب ) آنکه تاج شاهی او آسمان باشد، یا از رفعت مقام به آسمان رسد : شاه فلک تاج سلیمان نگین مفخر آفاق ملک فخر دین...
فلک دست . [ ف َ ل َ دَ ] (ص مرکب ) آنکه دستش قدرت آسمانی دارد. نویسنده ای که حکمش مثل حکم آسمانی است . مقتدر. فرمانروا : کو فلک دستی که چ...
فلک جاه . [ ف َ ل َ ] (ص مرکب ) بلندپایه . والامقام . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فلک پایه و فلک مرتبت و فلک قدر شود.
فلک زده . [ ف َ ل َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مفلس و تهی دست . (آنندراج ). سخت بدبخت . بداختر. (یادداشت مؤلف ) : بر زمین هر کجا فلک زده ای است ...
فلک سان . [ ف َ ل َ ] (ص مرکب ) (از: فلک + سان ، پساوند تشبیه ) مانند فلک . فلک وش : سالها قصد فلک داشت مگرجنبش رای فلک سان اسد. خاقانی .بود فل...
فلک سیر. [ ف َ ل َ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) تندرو. تیزرو. (فرهنگ فارسی معین ). فلک پیما. فلک رو. || به کنایت ، بلندمقام . (فرهنگ فارسی معین ).
فلک صید. [ ف َ ل َ ص َ / ص ِ ] (ص مرکب ) بلندپایه . والامقام . (فرهنگ فارسی معین ). آنکه از قدرت بسیار فلک را صید کند.
فلک محل . [ ف َ ل َ م َ ح َل ل / ح َ ](ص مرکب ) بلندپایه . والامقام . (فرهنگ فارسی معین ).