فلک
نویسه گردانی:
FLK
فلک . [ ف َ ل ِ ] (ع ص ) مرد گرداستخوان درشت پیوند. || مرد دردگین . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
واژه های همانند
۱۴۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۱ ثانیه
فلک سواری . [ ف َ ل َ س َ ] (حامص مرکب ) سواری بر فلک . بلندپروازی . مرکب بر آسمان راندن . فلک پیما بودن : رستمی کز فلک سواری رخش هم بزرگ است...
فلک فرسای . [ ف َ ل َ ف َ ] (نف مرکب ) فرساینده ٔ آسمان . آسمان خراش . (یادداشت مؤلف ). هرچه از رفعت و بلندی مرتبه به آسمان رسد : بنابر آنکه...
فلک مقدار. [ ف َ ل َ م ِ ] (ص مرکب ) فلک سیر. فلک مرتبه . فلک محل : این ز خوی ، عالم ملک عصمت وآن ز ری ، عالم فلک مقدار.خاقانی .
فلک گردان . [ ف َ ل َ گ َ ] (نف مرکب ) گرداننده ٔ فلک . به کنایت ، خداوند : گویی که نگون کرده ست ایوان فلک وش راحکم فلک گردان یا حکم فلک گر...
فلک مرتبت . [ ف َ ل َ م َ ت َ ب َ ] (ص مرکب ) کسی که درجه و مقام او با فلک برابر است . بلندمرتبه . (فرهنگ فارسی معین ).
فلک مرتبه . [ ف َ ل َ م َ ت َ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) فلک مرتبت . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فلک مرتبت شود.
طاوس فلک . [ ووس ِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب است ، چنانکه زاغ کنایه از سیاهی شب است : چو طاوس فلک بگریخت در باغ ب...
صباغ فلک . [ ص َب ْ با غ ِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایت از ماه است . (غیاث اللغات ).
فلک آوازه . [ ف َ ل َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) (مرکب از دو اسم ) آنچه آوازه اش به فلک رسد،یا مانند فلک مشهور باشد. بسیار مشهور : خواجه دل عهد مرا ...
فلک پرواز. [ ف َ ل َ پ َرْ ] (ص مرکب )فلک سیر. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فلک سیر شود.