قرشی

قرشی . [ ق ُ رَ شی ی ] (اِخ ) حسان بن محمدبن احمدبن هارون قرشی ، مکنی به ابوالولید. از فقیهان است . وی امام عصر خود و فقیه خراسان بود. و نزد ابوالعباس احمدبن شروع فقه را فراگرفته و به خراسان مراجعت کرده است . مجلس درس او مجمع فقیهان و مردم بوده است . ابوعبداﷲ حافظ از او روایت و در تاریخ خود از او یاد کند و گوید: ابوالولید قرشی فقیه در عصر خود، امام محدثان خراسان است . وی پارساترین دانشمندی است که من تاکنون دیده ام . او در شب جمعه پنجم ربیعالاول سال 349 هَ .ق . وفات یافت و در مقبره ٔ نصربن زیاد قاضی به خاک سپرده شد. (انساب سمعانی ).