کاح
نویسه گردانی:
KAḤ
کاح . (ع اِ) سرکوه . بن کوه . کیح مثله . ج ، اکیاح و کیوح . (منتهی الارب ). وسعت کوه . (ناظم الاطباء).
واژه های همانند
۳۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
کاه گلی . [ گ ِ ] (ص نسبی ) اندوده به کاهگل : اتاق کاهگلی ، خانه ٔ کاهگلی . (یادداشت مؤلف ).
کاه دود. (اِ مرکب ) دود که از سوختن کاه برخیزد. دود که از آتش افکندن در کاه برآید : گلشن چو کرد مرد در او کاهدودگلخن شود ز دود سیه گلشنش . ن...
کاه زنه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کاه زن . رجوع به کاه زن شود.
تعب کاه . [ ت َ ع َ ] (نف مرکب ) کاهنده و کم کننده ٔ رنج و سختی . آنکه زحمت و محنت مشقت را میکاهد : هستند به بزم تو کمربسته قلم واربیجاده لب...
غصه کاه . [ غ ُص ْ ص َ / ص ِ ] (نف مرکب ) کم کننده ٔ غم . آنچه اندوه را کم کند : گرچه غم سوز و غصه کاه است او ۞ زو مخور کآب زیر کاه است او....
قفل کاه . [ ق ُ ] (اِ مرکب ) نقشه ای از نقشه های قالی است . (یادداشت مؤلف ).
کاه فروش . [ ف ُ ] (نف مرکب ) فروشنده ٔ کاه . کسی که شغلش فروختن کاه است : بدان موضع که از در شرقی اندر آیی اندرون در کاه فروشان ، و آن ...
کاه ربای . [ رُ ] (اِ مرکب ) رباینده ٔ کاه . کاهربا. کهربا. جذب کننده و بسوی خود کشنده ٔ قطعات کاه و خاشاک سبک : تا چو بیجاده نباشد به نکورنگ...
کاه مکی . [ هَِ م َک ْ کی ] (اِ مرکب )نباتی است که به عربی اذخر نامند. (فهرست مخزن الادویه ). رستنیی باشد که آن را خلال مأمونی میگویند....
کاه و جو. [ هَُ ج ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) اصطلاحاً مجموع خوراک اسپان باشد و آن را علوفه و علیق گویند. (از آنندراج ).