کش
نویسه گردانی:
KŠ
کش . [ ک ُ ] (اِمص ) بن مضارع فعل کشتن . رجوع به کشتن شود. || (نف مرخم ) کشنده و آنکه می کشد و ظلم می کند و آزار می نماید. (ناظم الاطباء). ریشه ٔ کشتن . (فرهنگ فارسی معین ). در ترکیبات فاعلی جزءمؤخر کلمه واقع شود همچون : آدم کش . برادرکش . پدرکش .شپش کش . شیرکش . زارکش . زجرکش . حق کش . دشمن کش . مردم کش .مگس کش . || (فعل امر) امر به کشتن . (برهان ). دوم شخص مفرد از امر حاضر. (فرهنگ فارسی معین ).
واژه های همانند
۳۳۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
توشه کش . [ ش َ / ش ِ ک َ/ ک ِ ] (نف مرکب ) کسی که در سفر قریب و شکارگاه ، همراه بگیرند و توشه را بر دوش او بار کنند. و کوله کش ... که در سفره...
تهمت کش . [ ت ُ م َ ک َ / ک ِ ](نف مرکب ) مفتری و بدگمان و بدگو و بدگمان شده . (ناظم الاطباء). || کشنده و تحمل کننده ٔ بهتان . کسی که سخن به...
تشنه کش . [ ت ِ ن َ /ن ِ ک ُ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ خواهان آب . که تشنگان را کشد. که تشنه را بفریبد بطلب آب و بکشد : زین سراب تشنه کُش پرهیز ...
پنجه کش . [ پ َ ج َ / ج ِ ک َ / ک ِ ](اِ مرکب ) نوعی نان برشته و نازک . قسمی نان گرده .
بغچه کش . [ ب ُ چ َ / چ ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) خدمتکاری که جامه ها با خود گرفته در جلورود و آنرا در عرف حال توشکچی گویند. (آنندراج ). خادمی ...
بیله کش . [ ل َ/ ل ِ ک َ / ک ِ ] (اِ مرکب ) (از: بیله + کش ) چوب خرد سرپهن که بدان گل از بیل بسترند. (یادداشت مؤلف ).
اصلی کش . [ اَ ک ُ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان گرم بخش ترک شهرستان میانه واقع در 11 هزارگزی خاور ترک و 10 هزارگزی شوسه ٔ میانه - خلخال . م...
آدمی کش . [ دَ ک ُ ] (نف مرکب ) قاتل : میباش طبیب عیسوی هش اما نه طبیب آدمی کش .نظامی .
آماس کش . [ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) (اصطلاح طب ) هَوکش . ضِد وَرم .
باده کش . [ دَ / دِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) باده خوار.باده پیما. می گسار. می خورنده . شراب خوار : شه اگر باده کشان را همه بر دار زندگذر عارف و عام...