کشیش

کشیش . [ ک َ / ک ِ ] (اِ) پیشوا و راهنمای ترسایان و عالم آنان . قسیس . (برهان ) ۞ (ناظم الاطباء). قس . (یادداشت مؤلف ) :
از چه سعید اوفتاد و از چه شقی شد
زاهد محرابی و کشیش کنشتی .

ناصرخسرو.

کشیشان را کشش بینی و کوشش
بتعلیم چو من قسیس دانا.

خاقانی .

وین طرفه که موبدی گرفته ست
با یک دو کشیش رنگ کشخان .

خاقانی .

ز خارا بود دیری سال کرده
کشیشانی بدو در سالخورده .

نظامی .

قسیسی مست که کشیش می خوانند از نزدیک ... (جهانگشای جوینی ).
حلقه گرد او چو زر گرد عریش
همچنانکه بت پرستان بر کشیش .

مولوی .

کشیشان هرگز نیازرده ز آب
بغلها چو مردار در آفتاب .

سعدی .