کمال الدین
نویسه گردانی:
KMAL ʼLDYN
کمال الدین . [ ک َ لُدْ دی ] (اِخ ) ابن الزملکانی ، محمدبن علی انصاری سماکی ملقب به جمال الاسلام از مشاهیر ادبا و فقهای شافعیه بود و در بیست و پنج سالگی به فتوی دادن آغاز کرد و امور خزانه و بیت المال ملوک شام بدو مفوض بود و مدتی قاضی القضات حلب گردید و سپس به قضای شام منصوب شد. اشعار و منشآت و رسائل بسیاری بدو منسوب است . وی به سال 727 در بلبیس درگذشت . (از ریحانة الادب ج 3 ص 387 و 386). و رجوع به فوات الوفیات ج 2 ص 250 شود.
واژه های همانند
۵۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
کمال الدین زنجانی . [ ک َ لُدْ دی ن ِ زَ ] (اِخ ) مداح خواجه شمس الدین محمد و برادرش عطاملک جوینی بوده است . از قصاید اوست :ای مهر طلعتت زد...
کمال الدین اسماعیل . [ ک َ لُدْ دی ن ِ اِ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالرزاق اصفهانی آخرین قصیده سرای بزرگ ایران در اوان حمله ٔ مغول است که د...
کمال الدین اصفهانی . [ ک َ لُدْ دی ن ِ اِ ف َ ] (اِخ ) رجوع به کمال الدین اسماعیل شود.
کمال الدین دستجردانی . [ ک َ لُدْ دی ن ِ دَ ج ِ ] (اِخ ) وزیر بایدوخان و غازان خان بود و در اواخر سال 695 هَ . ق . مغضوب غازان واقع شد و به یا...
خانه حاج آقا کمال الدین نبوی طباطبایی یکی از خانه‌های مجلل تاریخی شهر بروجرد است که توسط سازمان میراث فرهنگی در سال 1384 خریداری شده و در حال حاضر تبد...