گنجینه دار. [ گ َ ن َ
/ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که محافظ گنجینه است . متصدی خزینه . خزینه دار
: بسی گنجهای گرانمایه برد
به گنجینه داران خسرو سپرد.
نظامی .
جواهر به گنجینه داران سپار
ولی راز را
۞ خویشتن پاس دار.
سعدی (بوستان ).
و رجوع به گنجینه سنج و گنجینه گشای شود.