لؤلؤئی

لؤلؤئی . [ ل ُءْ ل ُ ] (اِخ ) ظاهراً شاعری است باستانی . شمس قیس رازی این دو بیت از وی نقل کند در صنعت سیاقةالاعداد وگوید: هم سیاقةالاعداد است و هم تبیین و هم تفسیر:
سه چیز تو از سه چیز دایم به عذاب
روی از خط و خط ز زلف و زلفت از تاب
سه چیز من از سه چیز پیوسته عذاب
جان از دل و دل ز دیده و دیده ز آب .

(المعجم چ تهران ص 286).

دو بیت دیگر او در لغت نامه ٔ اسدی به شاهد لغات آمده است ، یکی به شاهد لغت صندل :
فکند از بر نار صندل نگار
که تا بر تنش کم کند زخم خار.
دیگری به شاهد لغت پیازکی :
لعل پیازکی رخ تو بود و زرد گشت
اشکم ز درد اوست چولعل پیازکی .