مردم
نویسه گردانی:
MRDM
مردم . [ م ُ رَدْ دَ ] (ع ص ) ثوب مردم ؛ جامه ٔ کهنه و درپی کرده . (منتهی الارب ). ثوب مردم و مرتدم و متردم وملدم ، خلق مرقع. (متن اللغة). لباس کهنه ٔ وصله دار.
واژه های همانند
۸۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۳ ثانیه
مردم . [ م َ دُ ] (اِ)آدمی . انس . انسان . آدمیزاده . شخص . بشر : دریا دو چشم وبر دل آتش همی فزایدمردم میان دریا و آتش چگونه پاید. رودکی .خدای...
مردم . [ م ُ دِ ] (ع ص ) ساکن . برقرار. (منتهی الارب ). که ادامه یابد و قطع نشود ۞ . (از متن اللغة).
مردمک چشم. ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است ببین که در طلبت حال مردمان چون است (حافظ)
مردم وش . [ م َ دُ وَ ] (ص مرکب ) شبیه به مردم . مردم وار : به صورت کسانی که مردم وشندچو صورت همان به که دم در کشند.سعدی .
به کسی که مردم کشی راه می اندازد را گویند
مردم در. [ م َ دُ دَ ] (نف مرکب ) درنده ٔ مردمان . که آدمیزاد را پاره کند و بدرد و بکشد : خر بار بر به که شیر مردم در. (گلستان ).
مردم کش . [ م َ دُ ک ُ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ مردم . آدمکش . قاتل . جلاد. میرغضب : ز پرده به گیسو بریدش کشان گرفتار در دست مردم کشان . فردوسی .ز ن...
مردم کشی . [م َ دُ ک ُ ] (حامص مرکب ) آدم کشی . قتل . جنایت . جلادی . کشتار. عمل مردم کش . رجوع به مردم کش شود : به مردم کشی اژدها پیکرم نه م...
مردم شمر. [ م َ دُ ش ِ /ش ُ م َ / م ُ ] (نف مرکب ) شمارنده ٔ مردم : بدانست مردم شمر هر که بودکه او در بزرگی نخواهد غنود.فردوسی .
مردم گزا. [ م َ دُگ َ ] (نف مرکب ) مردم گزای . رجوع به مردم گزای شود.