مشکین
نویسه گردانی:
MŠKYN
مشکین . [ م ِ ] (اِخ ) از توابع اردبیل . مرکز آن خیاو است و 90000 تن سکنه دارد. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 167). مشکین شهر. و رجوع به خیاو شود.
واژه های همانند
۳۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
مشکین جعد.[ م ُ / م ِ ج َ ] (ص مرکب ) سیاه گیسوی . که موی و گیسوی تابدارش چون مشک به رنگ و به بوی باشد : چو مشکین جعد شب را شانه کردندچراغ...
مشکین جو. [ م ُ / م ِ ج َ / جُو ] (اِمرکب ) مشکین چاه . مشکین چه . خالی که در رخ معشوق باشد. (ناظم الاطباء). خالی سیاه همچند جو : جوجوم از ...
مشکین چه . [ م ُ / م ِ چ َه ْ ] (اِ مرکب ) کنایه از خال است . (انجمن آرا، پیرایش اول از خاتمه ٔفرهنگ ). و رجوع به مشکین چاه و ماده ٔ قبل آن...
مشکین خال . [ م ُ / م ِ ] (ص مرکب ) دارنده ٔ خال مشکین . دارای خال سیاه : به نزد من مه من سرو و ماه مطلق نیست که سرو غالیه زلف است و ماه...
مشکین ختام . [ م ُ /م ِ خ ِ ] (ص مرکب ) کنایه از شرابی است که در آخر بوی مشک کند، و این کلمه را در تعریف و بعضی در صفت شراب گفته اند. (بره...
مشکین چاه . [ م ُ / م ِ ] (اِ مرکب ) ۞ مشکین چَه ْ. کنایه از خال خوبان است ، و در جای دیگر خال را مشکین جو گفته اند... (برهان ) (آنندراج ). ...
دام مشکین . [ م ِ م ُ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زلف : دام مشکینی که من در گردن او دیده ام آهوی مشکین شوند از بوی او نخجیرها.صائب ...
صدف مشکین . [ ص َ دَ ف ِ م ُ / م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایت از آسمان است به اعتبار کبودی . (برهان ).
مشکین پرند. [ م ُ / م ِ پ َ رَ ] (ص مرکب ) در صفات ابر و شب و امثال آن مستعمل است . (آنندراج ). شب و یا ابر سیاه . (ناظم الاطباء) : علم برکش ...
مشکین کاکل . [ م ُ / م ِ ک ُ ] (ص مرکب ) مشکین زلف : بلبل و سرو و سمن یاسمن و لاله و گل هست تاریخ وفات شه مشکین کاکل .حافظ.