معیه
نویسه گردانی:
MʽYH
معیه . [ م َ ] (ع ص ) زرع معیه ؛ کشت آفت رسیده . (ناظم الاطباء).
واژه های همانند
۶۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
مایه گذاشتن . [ ی َ / ی ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) به معنی مایه رفتن و در خرج افتادن است . نیز هرگاه کسی به جان کسی دیگر سوگند خورد، یا از کی...
گندم مایه خشک . [ گ َ دُ ی َ / ی ِ خ ُ ] (اِمرکب ) زمینی که گندمهای درشت دهد. (ناظم الاطباء).
مایه به مایه . [ ی َ / ی ِ ب ِ ی َ / ی ِ ] (ق مرکب ) رأس المال . فروختن چیزی به بهای خرید و بدون سود. مایه کاری . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جم...