موسی

موسی . [ سا ] (اِخ ) ابن نصیر لخمی بالولاءالاعرج ، مکنی به ابوعبدالرحمان ، تابعی و فاتح افریقا و اندلس و متوفی ̍ به سال 98 هَ . ق . به وادی القری و حکمران مصر و افریقا بود و مراکش را در زمان ولیدبن عبدالملک فتح کرد و به بندر طنجه رسید و این نقطه را که آخرین قسمت خشکی بود المغرب الاقصی نام نهادند. (از یادداشت مؤلف ). مردی خردمند و دلیر و پرهیزگار و پاک بود و هرگز سپاهی او را شکست نداد. پدر او از سپاهیان معاویه بود، ولی وقتی معاویه بر ضد حضرت علی قیام کرد او با معاویه همراهی ننمود. موسی در سال 89 هَ . ق . از سوی عبداﷲبن مروان برادر عبدالملک مروان که والی مصر و افریقیه بود به سوی افریقیه اعزام شد و او همه ٔ افریقای شمالی و سرزمین بربر و اندلس و مغرب و الجزیره را فتح کرد. چون به دمشق برگشت ولید درگذشت و برادرش سلیمان بجای او نشست . موسی به همراهی خلیفه به حج رفت و در راه در وادی القری به سال 97 و به قولی 99 هَ . ق . درگذشت . تولد موسی در عهد خلافت عمربن خطاب به سال 19 هَ . ق . بود. (وفیات الاعیان ابن خلکان صص 259 - 264) (الاعلام زرکلی ). و رجوع به تاریخ گزیده ص 273 و سیره ٔ عمربن عبدالعزیزص 111 و 157 و قاموس الاعلام ترکی و الوزراء والکتاب ص 203 و فهرست الحلل السندسیه و فهرست عقدالفرید شود.