نایب الصدر

نایب الصدر. [ ی ِ بُص ْ ص َ ] (اِخ ) (آقا...) ابراهیم ، معروف به نایب الصدر یا نایب الصدارة. از مشاهیر علمای مشهد مقدس رضوی در اواسط قرن دوازدهم هجری است که دارای مقام شیخ الاسلامی و در فقه و کلام و حکمت متبحر و قوی الحافظه بوده است و به سال 1148 هَ . ق . وفات کرده است . از تألیفات اوست :
1 - تحریم صلوة الجمعة فی زمان الغیبه . 2 - الفوائد الکلامیة، در مسائل کلام و حکمت . 3 - الفیروزجة الطوسیة فی شرح الدرة الغرویة که دره ٔ بحرالعلوم است . (از ریحانة الادب ج 4 ص 162).